sen, ben ve allah

biliyorum hiç yakışmadık birbirimize

ama buna rağmen kendimi o kadar güzel kandırdımki.

seninle, önünden geçtiğimiz dükkanların camlarındaki yansımalarımıza bile bakmadım

oysa ben en çok yanımdakiyle gezerken buna dikkat ederdim.

artık biliyorum, hep sırıttım yanında. 

sırıtışımı kendinden saklamak için

gizlice buluşmanı bile umursamıyormuş gibi yaptım.

beni, kalbimin büyüklüğünden, yüreğimin güzelliğinden, mütevaziliğimden dolayı değil de 

sikimin büyüklüğünden dolayı sevdiğini hep görmezlikten geldim. buna ihtiyacım vardı.

kendimi o kadar güzel kandırdım ki, zamanla ben bile inandım. hatta aşık oldum 

bu yüzden olsa gerek hiç kimsenin olmadığı yerlere gittik

hiç kimsenin olmadığı yerlerde buluştuk, seviştik. sadece allah vardı. zaten seni sevdiğimi de bi tek o bilmişti.

(Bunu 27 Ağustos 2015'de yazmışım. Şimdi yayınlıyorum.)