beni, sensiz bıraktınya
yanaklarımda veda öpücüğünün ıslaklığıyla bakındım ardından..
ilk yalnız kaldığım anda, bileklerimi sana yazdığım mektupların yakmadığım uçlarıyla kestim.
avuçlarım, dudaklarının kırmızılığındaki kanıma bulandı...
sen gittinya,
aklıma kimleri nasıl sevebileceğin soruları takıldı
ya onlarıda benim gibi seversen?
ya onlarada bana seslendiğin gibi seslenirsen?
yapma nooolur!
kimseyi sevme, beni sevdiğin gibi
ve seslenme kimseye bana seslendiğin gibi!!
onlar için yaşa, ama hep "bana özel kal"
yanaklarımda veda öpücüğünün ıslaklığıyla bakındım ardından..
ilk yalnız kaldığım anda, bileklerimi sana yazdığım mektupların yakmadığım uçlarıyla kestim.
avuçlarım, dudaklarının kırmızılığındaki kanıma bulandı...
sen gittinya,
aklıma kimleri nasıl sevebileceğin soruları takıldı
ya onlarıda benim gibi seversen?
ya onlarada bana seslendiğin gibi seslenirsen?
yapma nooolur!
kimseyi sevme, beni sevdiğin gibi
ve seslenme kimseye bana seslendiğin gibi!!
onlar için yaşa, ama hep "bana özel kal"
Hep bana özel kal olur mu..
YanıtlaSilÇok güzel yazmışsın... :( Hüzünlendim..
:( hayat yeniler kendini! Ama ya yenilemezse işte.. makara başa tekrar tekrar sararsa eğer?
YanıtlaSilÇok güzel olmuş..
YanıtlaSilOnlar için yaşa,ama hep "bana özel kal" kısmına bayıldım..